ThyPRO, over de inzet van kwaliteit van leven-vragenlijsten (vervolg)

Hypothyroidism is often diagnosed, and subsequently treated, due to health-related quality of life (HRQL) issues. However, HRQL following treatment has never previously been assessed in longitudinal descriptive studies using validated instruments.

Disease-specific as well as generic quality of life is widely impacted in autoimmune hypothyroidism and improves during the first six months of levothyroxine therapy
Kristian Hillert Winther, Per Cramon, Torquil Watt, Jakob Bue Bjorner, Ola Ekholm, Ulla Feldt-Rasmussen, Mogens Groenvold, Åse Krogh Rasmussen, Laszlo Hegedüs, Steen Joop Bonnema

Objective To investigate disease-specific (ThyPRO) and generic (SF-36) HRQL, following levothyroxine therapy in patients with hypothyroidism due to autoimmune thyroiditis.

Methods This prospective cohort study was set at endocrine outpatient clinics at two Danish university hospitals. Seventy-eight consecutive patients were enrolled and completed HRQL questionnaires before, six weeks, and six months after initiation of levothyroxine therapy. Normative ThyPRO (n = 739) and SF-36 (n = 6,638) data were available for comparison and changes in HRQL following treatment were estimated and quantified.

Results Prior to treatment, all ThyPRO scales were significantly impacted, compared to the general population sample. The same was observed for seven of eight SF-36 scales, the exception being Bodily Pain. Tiredness (ThyPRO) and Vitality (SF-36) were the most markedly impacted scales. After six weeks of treatment, nine of thirteen ThyPRO scales had significantly improved. ThyPRO improvements were consistent at six months, where five of eight SF-36 scales had also significantly improved, but deficits persisted for a subset of both ThyPRO and SF-36 scales.

Conclusions In this population of hypothyroid patients, HRQL was widely affected before treatment, with tiredness as the cardinal impairment according to both ThyPRO and SF-36. Many aspects of HRQL improved during the first six months of LT4 therapy, but full recovery was not obtained. Our results may help clinicians inform patients about expected clinical treatment effects.


Schildkliertje: ThyPRO, over de inzet van kwaliteit van leven-vrag...: Artsen en patiënten hechten een andere waarde aan bepaalde klachten en symptomen. Bij een afspraak met een patiënt kunnen ThyPRO-vragenlijst...

Toetva als techniek voor opereren zonder litteken

Transoral endoscopic thyroidectomy vestibular approach (TOETVA) provides excellent cosmetic results from its potential for scar-free operation. The procedure has been applied successfully for Graves' disease by the authors of this work and compared with the standard open cervical approach to evaluate its safety and outcomes.

Transoral endoscopic thyroidectomy vestibular approach (TOETVA) for Graves’ disease: a comparison of surgical results with open thyroidectomy
P Jitpratoom, K Ketwong, T Sasanakietkul, A Anuwong

Methods

From January 2014 to November 2016, a total of 97 patients with Graves’ disease were reviewed retrospectively. Open thyroidectomy (OT) and TOETVA were performed in 49 patients and 46 patients, respectively. For TOETVA, a three-port technique through the oral vestibule was utilized. The thyroidectomy was done endoscopically using conventional laparoscopic instruments and an ultrasonic device. Patient demographics and surgical variables, including operative time, blood loss, and complications, were investigated and compared.

Results

TOETVA was performed successfully in all 45 patients, although conversion to open surgery was deemed necessary in one patient. All patient characteristics for both groups were similar. Operative time was shorter for the OT group compared to the TOETVA group. Blood loss was comparable for both groups. The visual analog scale (VAS) pain score for the TOETVA group was significantly lower than for the OT group on day 1, day 2 and day 3. Transient recurrent laryngeal nerve (RLN) palsy was found in four and two cases of TOETVA and OT group, respectively. Transient hypocalcemia was found in ten and seven cases of TOETVA and OT group, respectively. No other complications were observed.

Conclusions

TOETVA is a feasible and safe treatment for Graves’ disease in comparison to the standard open cervical approach. It is considered a viable alternative for patients who have been indicated for surgery with excellent cosmetic results.

Keywords

Graves’ disease; Transoral endoscopic thyroidectomy; endoscopic thyroidectomy; thyroidectomy; transoral; transoral endoscopic thyroidectomy vestibular approach (TOETVA).

Nanotechnologie voor de behandeling van oogziekte van Graves

Op de website van Dion Paridaens, oogarts in het Rotterdamse oogziekenhuis, is veel te lezen over nieuwe ontwikkelingen bij de behandeling van de oogziekte van Graves. Een actueel bericht gaat over het symposium Schildklierziekten Anno Nu waar hij een lezing hield over nanotechnologie bij de oogziekte van Graves.

Schildklier symposium met aandacht voor oogziekte van Graves
Dion Paridaens | Lezing 2 november 2017

Nieuwe ontwikkelingen bij de oogziekte van Graves
Schildklierforum

Speciale aandacht ging uit naar een studie naar het gebruik van nanocort. Nanocort is een met nanotechnologie vervaardigd medicijn. Wereldwijd zijn de effecten van nanocort wel onderzocht bij reumatische artritis en darmziekten, maar niet bij de oogziekte van Graves. Als de pilot studie gunstige resultaten laat zien bij 20 behandelde patiënten met een actieve oogziekte zal een vervolg studie naar nanocort worden opgezet.

November de maand van de ‘snelle schildklier’

Bij de Amerikaanse Thyroid Association is november de maand met extra aandacht voor hyperthyreoïdie, ook wel ‘snelle schildklier’ genoemd. Dat is omdat die ‘snelle schildklier’ alle aandacht verdient en te weinig krijgt.

Hieronder vind je een greep uit de vele blogs over hyperthyreoïdie op Schildkliertje. Want daar is wel aandacht voor deze aandoeningen en behandelingen:

• Alleen schildklierremmers bij ziekte van Graves is veilig alternatief ... De ziekte van Graves - als de schildklier te veel hormoon maakt - is een aandoening die flink ingrijpt in het dagelijkse leven. De behandelingen zijn nog steeds als zestig jaar geleden. In Nederland was dat jarenlang block en replace: schildklier stilleggen en daarnaast schildklierhormoon slikken. Dat moet anders kunnen. Beetje bij beetje lijkt het tij te keren. Patiënten vertellen vaker dat artsen bereid zijn hen te behandelen met de titratietherapie. Of preciezer: behandeling met alleen een schildklierremmer in een zo laag mogelijke dosis.
• Met langdurig lage dosis strumazol minder terugkomst hyperthyreoïdie ... Vaak komt de hyperthyreoïdie terug na een behandeling met strumazol. Uit onderzoek blijkt dat met een jarenlange vervolgbehandeling met titratie (lage dosis remmer) er een veel kleinere kans is op een terugkomst van hyperthyreoïdie (recidive).
• Klachten en symptomen bij hyperthyreoïdie ... Veel klachten zijn niet typisch voor een schildklieraandoening. Ze komen ook voor bij andere aandoeningen. Dit maakt het moeilijk een diagnose te stellen op basis van de klachten.
• Diagnose ‘snelle schildklier’ ... wat dan? ... Wanneer net de diagnose is gesteld 'er is iets met je schildklier', dan komt er veel over je heen. Je krijgt te maken met onderzoeken en het jargon is een soort abracadabra. Dat jargon is wel de taal van je arts en bijvoorbeeld de doktersassistent. Kennis van die taal helpt jou op weg.
• Als je schildklier te veel hormoon maakt ... Bij hyperthyreoïdie maakt de schildklier te veel schildklierhormoon. De oorzaken verschillen. Hyperthyreoïdie wordt behandeld met: medicijnen, radioactief jodium en/of een operatie.
• Aanbevelingen therapie thyreotoxicose ... In de Richtlijn Schildklierfunctiestoornissen uit 2012 van de Nederlandse Internisten Vereniging worden de volgende aanbevelingen gegeven voor de behandeling van thyreotoxicose. In het dagelijks gebruik wordt thyreotoxicose ook wel hyperthyreoïdie genoemd.
• Agranulocytose en de drie K’s ... Een zeldzame bijwerking van schildklierremmers als Strumazol (thiamazol), Carbimazol en PTU is: agranulocytose. Gelukkig komt deze bijwerking voor bij minder dan 0,1% van de patiënten), maar die bijwerking kan wel gevaarlijk zijn.

T4 plus T3 combinatie behandeling: is er echt een effect?

Een nieuw artikel van W. Wiersinga over de behandeling met T4 plus T3 is verschenen. Hij doet al jarenlang onderzoek naar de effecten van de behandeling met T4 plus T3. Het is niet zomaar dat je de naam Wiersinga vaak tegenkomt op Schildkliertje.

T4 + T3 combination therapy: is there a true effect?
Wilmar M Wiersinga | review

Als je meer wilt weten over de behandeling met T4 plus T3
Schildkliertje

In het artikel blikt Wiersinga terug. Hij concludeert onder meer dat het aantal patiënten dat T4 plus T3 slikt, de laatste tien jaar is verveelvoudigd. Waarschijnlijk komt dat door alle aandacht van patiëntengroepen op het internet. Patiënten vragen soms niet alleen om deze behandeling, maar eisen deze behandeling. Helaas zorgt dit voor spanningen tussen patiënten en artsen.

Samen beslissen

In de besloten FB-groep Schildkliertje en op het Schildklierforum ligt de nadruk op samen beslissen. Leer over de schildklier, leer over behandelingen. Leg je wensen voor aan je arts.

De meeste patiënten met hypothyreoïdie slikken alleen T4 (levothyroxine). Dat is de standaardbehandeling. Een deel van de patiënten houdt restklachten na het optimaal instellen op levothyroxine. Soms proberen deze patiënten en hun artsen of aanvullend T3-hormoon (liothyronine) verbetering geeft van deze restklachten. Een naar schatting kleine groep patiënten voelt zich beter met deze combinatiebehandeling en slikt naast T4-hormoon een klein beetje T3-hormoon. Schildklierpoeder krijgt weinig aandacht.

Helaas ...

Bekend is dat artsen vaak de (obsolete) bijsluiter van Cytomel aanhielden. Uit ervaringen van patiënten blijkt dat nog steeds het geval, terwijl er een richtlijn is. Dat moet toch anders kunnen. Deze bijsluiter is niet geschreven voor de combinatiebehandeling T4 plus T3 en bevat onduidelijke aanwijzingen ten aanzien van dosis en (veilige) referentiewaarden. Gevolg was (en is) vaak een (start)dosering van 25 mcg, die veel te hoog is bij een combinatiebehandeling. Meestal voelen patiënten zich prettiger met een aanvullende lagere dosering T3 van 6,25 mcg of 12,5 mcg, meestal verdeeld over de dag. Deze dosis komt meer overeen met de normale T3-productie van een goed werkende schildklier.

Met langdurig lage dosis strumazol minder terugkomst hyperthyreoïdie

Vaak komt de hyperthyreoïdie terug na een behandeling met strumazol. Uit dit onderzoek van Azizi en Malbooshaf blijkt dat met een jarenlange vervolgbehandeling met titratie (lage dosis remmer) er een veel kleinere kans is op een terugkomst van hyperthyreoïdie (recidive).

Long-term antithyroid drug treatment: A systematic review and meta-analysis
Fereidoun Azizi en Ramin Malboosbaf

Long-term, low-dose methimazole reduces hyperthyroidism relapses
Nancy A Melville | Interview in Medscape

Long-term methimazole therapy improves Graves disease remission rate
Susan London | Clinical Endocrinology News

Lage dosis schildklierremmer als de ziekte van Graves terugkomt
Schildkliertje

Azizi en Malboosbaf hebben onderzoek gedaan naar de behandelmogelijkheden met een lage dosis methimazol (strumazol; MMI). In het interview met Medscape vertellen ze over hun onderzoek.

Kortdurende versus langdurende behandeling met titratie

Begonnen is met een behandeling met methimazol bij 302 mensen met hyperthyreoïdie. De groep kortdurende titratie met 128 mensen is na 18 maanden (1,5 jaar) gestopt met de behandeling. De 115 mensen uit de groep langdurende titratie zijn gestopt met de behandeling na minimaal 60 maanden, maar zelfs na 96 maanden en nog meer.

 Kortdurige titratie (18 maanden) is vergeleken met langdurige titratie (minimaal 60 maanden)

Bij 29% van de mensen in de groep kortdurende titratie was de hyperthyreoïdie teruggekomen na 12 maanden na stopzetten van de behandeling. Vergeleken met 3,3% van de mensen in de groep langdurende titratie. Na 48 maanden (4 jaar) was dat bij 51% van de mensen in de groep kortdurende titratie, tegenover 16% in de groep langdurende titratie.

Kortom: langdurende titratie, jarenlang, lijkt dus de kans op de terugkomst van hyperthyreoïdie flink te verkleinen, ten opzichte van de kortdurende behandeling zoals dat nu gedaan wordt. In dit onderzoek had dus slechts 16% van de mensen na 4 jaar een recidive gekregen.

Verder wordt er nog gemeld

• Het overgrote deel mensen in de groep langdurende titratie slikte minder dan 5 mg per dag, sommigen zelfs maar 2-3 pillen per week.
• Na de eerste 18 maanden behandeling werden geen ernstige bijwerkingen gezien van de methimazol.
• Bij de groep kortdurende titratie (18 maanden) waren er meerdere factoren die de terugkomst van hyperthyreoïdie vergroten: mannelijk geslacht, volume van de schildklier, hoeveelheid antilichamen. Bij de groep langdurende titratie was dit alleen de FT4.
• Bij langdurende titratie duurde het langer voordat mensen weer hyperthyreoïdie kregen dan na kortdurende titratie.

Tot slot

De ziekte van Graves - als de schildklier te veel hormoon maakt - is een aandoening die flink ingrijpt in het dagelijkse leven. De behandeling was in Nederland jarenlang block en replace: schildklier stilleggen en daarnaast schildklierhormoon slikken.

Beetje bij beetje lijkt het tij te keren. Patiënten vertellen vaker dat artsen bereid zijn hen te behandelen met de titratietherapie: behandeling met alleen een schildklierremmer in een zo laag mogelijke dosis.

Dat zou het gevolg kunnen zijn van al de informatie die verzameld en gedeeld wordt op Schildkliertje. Maar natuurlijk ook door al die ervaringen die gedeeld worden in de besloten Facebook-groepen Schildkliertje en Ziekte van Graves - Basedow en op het Schildklierforum. Helaas ontbreekt SON nog steeds in dit rijtje.