Achtergrond: Het doel van deze studie was om factoren te analyseren die verband houden met fysieke activiteit (PA) en om waargenomen barrières en voordelen van fysieke activiteit te identificeren bij patiënten met hypothyreoïdie die schildklierhormoontherapie ondergaan.
Physical activity in women with hypothyroidism on thyroid hormone therapy: associated factors and perceived barriers and benefits
Methode: Dit cross-sectionele onderzoek is uitgevoerd onder donateurs van de Nederlandse schildklierpatiëntenorganisatie. Zelfgerapporteerde gegevens over de fysieke activiteit-niveaus van de respondenten en demografische, klinische en fysieke gezondheidsvariabelen werden verzameld. Bovendien werden waargenomen barrières en voordelen voor fysieke activiteit geïdentificeerd.
Jeannette AC Lankhaar, Ellen Kemler, Janine H Stubbe, Frank JG Backx
Respondenten werden gecategoriseerd als fysiek actief wanneer ze voldeden aan de aanbevolen Nederlandse richtlijnen voor fysieke activiteit. Om fysiek actieve en inactieve respondenten te vergelijken, werden potentiële confounders ingevoerd in analyses. Factoren die significante correlaties vertoonden (P < .20) werden toegevoegd aan een multivariaat model om de geassocieerde factoren van fysieke activiteit te bepalen.
Een confounder is een factor die gerelateerd is aan de te onderzoeken risicofactor of blootstelling en ook aan de uitkomst. Een confounder kan een verband tussen blootstelling en uitkomst verzwakken of versterken.
Resultaten: Ongeveer 1724 vrouwelijke respondenten (gemiddelde leeftijd 53,0 [11,6] jaar) werden geïncludeerd; 16,1% gaf aan te voldoen aan de aanbevelingen van de fysieke activiteit. Multivariate analyse toonde aan dat factoren die geassocieerd zijn met fysieke activiteit omvatten levothyroxine/liothyronine therapie, comorbiditeit, ervaren fysieke fitheid en verminderd fysiek uithoudingsvermogen. Over het algemeen werden fysiek gerelateerde barrières voor fysieke activiteit het hoogst gewaardeerd.
Conclusies: De overgrote meerderheid van de behandelde patiënten met hypothyreoïdie is lichamelijk inactief en ervaart langdurige inspanningsintolerantie. Gezien de gezondheidsimplicaties van fysieke inactiviteit, is het bevorderen van regelmatige fysieke activiteit van cruciaal belang bij deze populatie.
Een confounder is een factor die gerelateerd is aan de te onderzoeken risicofactor of blootstelling en ook aan de uitkomst. Een confounder kan een verband tussen blootstelling en uitkomst verzwakken of versterken.
Resultaten: Ongeveer 1724 vrouwelijke respondenten (gemiddelde leeftijd 53,0 [11,6] jaar) werden geïncludeerd; 16,1% gaf aan te voldoen aan de aanbevelingen van de fysieke activiteit. Multivariate analyse toonde aan dat factoren die geassocieerd zijn met fysieke activiteit omvatten levothyroxine/liothyronine therapie, comorbiditeit, ervaren fysieke fitheid en verminderd fysiek uithoudingsvermogen. Over het algemeen werden fysiek gerelateerde barrières voor fysieke activiteit het hoogst gewaardeerd.
Conclusies: De overgrote meerderheid van de behandelde patiënten met hypothyreoïdie is lichamelijk inactief en ervaart langdurige inspanningsintolerantie. Gezien de gezondheidsimplicaties van fysieke inactiviteit, is het bevorderen van regelmatige fysieke activiteit van cruciaal belang bij deze populatie.
Reacties
Een reactie posten