Onderzoek naar de rol van darmmicrobiota bij de ziekte van Graves

Darmmicrobiota (darmflora, darmbacteriën) worden beschouwd als intrinsieke regulatoren van auto-immuniteit van de schildklier. Met deze studie werden de samenstelling en metabolische functie van microbiota bij patiënten met de ziekte van Graves (GD) onderzocht. Uiteindelijk doel is nieuwe perspectieven te bieden op de diagnose en behandeling van GD.

Gut microbiota may play a significant role in the pathogenesis of Graves’ Disease
Wen Jiang, Xiaqing Yu, Russell Oliver Kosik, Yingchun Song, Tingting Qiao, Junyu Tong, 

Simin Liu, Suyun Fan, Qiong Luo, Li Chai, Zhongwei Lv, Dan L
Encyclopedie A-Z Microbioom
Voedingscentrum

Voor het onderzoek werden 16S ribosomale RNA (rRNA) V3-V4 DNA-regio’s van microbiota verkregen uit fecale monsters verzameld van 45 GD-patiënten en 59 controles. Microbiële verschillen tussen de twee groepen zijn vervolgens geanalyseerd.


Resultaten

Vergeleken met controles hadden GD-patiënten een verminderde alfadiversiteit. Op stamniveau hadden GD-patiënten een significant lager aandeel Firmicutes en een significant hoger aandeel Bacteroidetes vergeleken met de controles. Op genusniveau hadden GD-patiënten meer Bacteroides en Lactobacillus, en minder Blautia, [Eubacterium] _hallii_group, Anae rostipes, Collinsella, Dorea, unclassified_f_Peptostreptococcaceae en [Ruminococcus] _torques_group dan controles. 

Subgroepanalyse van GD-patiënten onthulde dat Lactobacillus een sleutelrol kan spelen in de ontstaan van auto-immuunziekten van de schildklier.

Negen verschillende geslachten darmbacteriën vertoonden significante correlaties met bepaalde schildklierfunctietesten. Functionele voorspelling onthulde dat Blautia mogelijk een belangrijke rol speelt microbe in bepaalde metabole routes die voorkomen in de hyperthyreoïde toestand. Bovendien lineaire discriminant analyse (LDA) en effect size (LEfSe) analyse lieten zien dat er significante verschillen in de niveaus waren van 18 geslachten tussen GD-patiënten en controles. Een diagnostisch model met behulp van de bovenkant negen geslachten hadden een oppervlakte onder de curve van 0,8109.


Conclusie

Darmmicrobiota zijn waarschijnlijk anders bij GD-patiënten dan bij controlepersonen. De microbiota die in dit onderzoek zijn geïdentificeerd, bieden mogelijk een alternatieve niet-invasieve diagnostische methodologie voor GD. Microbiota kunnen een rol spelen bij auto-immuniteit van de schildklier, en toekomstig onderzoek is nodig om de rol verder op te helderen.




Reacties