Veel patiënten proberen synthetische producten en bewerkte voedingsmiddelen zoveel mogelijk te vermijden. Dit zou kunnen betekenen dat een hormoonvervanging die als natuurlijk wordt beschouwd, beter is. Hoe verschillen ‘natuurlijke’ dierlijke schildklierhormoonproducten van ‘synthetische’ levothyroxine?
Is prescription levothyroxine really an artificial hormone?
Als het bloedonderzoek normaal is voor levothyroxine, maar een patiënt aanhoudende symptomen heeft, is een belangrijke stap het beoordelen van andere verstorende problemen zoals slaapproblemen, gebrek aan lichaamsbeweging en andere chronische medische problemen voordat een verandering in het schildklierhormoon wordt overwogen.
Samenvattend, terwijl levothyroxine kunstmatig wordt gemaakt, is het het exacte molecuul die onze natuurlijke schildklier zou hebben geproduceerd. Aan de andere kant worden de schildklierhormoonextracten die worden geadverteerd als ‘natuurlijke producten’ geproduceerd uit de klieren van dieren, en de dosering is moeilijk aan de menselijke behoeften te voldoen. Sommige patiënten krijgen mogelijk meer hormoon dan nodig is en dat kan een vals gevoel van ‘verbetering’ geven. Er kunnen enkele personen zijn die baat kunnen hebben bij aanvullende T3, en hier is meer onderzoek voor nodig.
Is prescription levothyroxine really an artificial hormone?
Thyroid Health Blog | ATA
‘Natuurlijke schildklierhormonen’ (zoals Armour®, Nature-Throid® of andere) bevatten zowel levothyroxine als liothyronine. In deze producten is de levothyroxine precies hetzelfde als in de synthetische versies, maar het product is gemaakt van de schildklier van een schaap of varken in plaats van door een machine. De liothyronine, of T3, is de meer actieve vorm van schildklierhormoon. Een gezonde schildklier produceert een zeer kleine hoeveelheid T3. De meeste T3 wordt in verschillende organen naar behoefte uit T4 in T3 omgezet. Verschillende organen hebben verschillende hoeveelheden T3 nodig om goed te functioneren.
Er zijn veel mensen die geen adequate symptoomverlichting krijgen met levothyroxine en daarom dierlijke schildklierextracten proberen. Deze medicijnen zijn niet goedgekeurd door de FDA en mensen die ze gebruiken, kunnen een overdosis schildklierhormoon krijgen. Dit teveel aan schildklierhormoon is niet zonder risico’s. Symptomen kunnen zijn: het warm hebben, minder slapen en rusteloosheid (die velen zien als meer energie). Het verhoogt ook het risico op hartproblemen zoals boezemfibrilleren en kan het risico op osteoporose verhogen. Desondanks kunnen er enkele personen zijn die daadwerkelijk baat hebben bij T3. Uit onderzoek is echter gebleken dat deze patiënten in de minderheid zijn. Daarom, als het nemen van dierlijke schildklierextracten symptomatische verbetering lijkt te geven door een hogere dosis schildklier toe te dienen, kan dit een prijs hebben.
Als het bloedonderzoek normaal is voor levothyroxine, maar een patiënt aanhoudende symptomen heeft, is een belangrijke stap het beoordelen van andere verstorende problemen zoals slaapproblemen, gebrek aan lichaamsbeweging en andere chronische medische problemen voordat een verandering in het schildklierhormoon wordt overwogen.
Samenvattend, terwijl levothyroxine kunstmatig wordt gemaakt, is het het exacte molecuul die onze natuurlijke schildklier zou hebben geproduceerd. Aan de andere kant worden de schildklierhormoonextracten die worden geadverteerd als ‘natuurlijke producten’ geproduceerd uit de klieren van dieren, en de dosering is moeilijk aan de menselijke behoeften te voldoen. Sommige patiënten krijgen mogelijk meer hormoon dan nodig is en dat kan een vals gevoel van ‘verbetering’ geven. Er kunnen enkele personen zijn die baat kunnen hebben bij aanvullende T3, en hier is meer onderzoek voor nodig.
Reacties
In het dierlijk schildklierhormoon en bij mensen met een gezonde schildklier is er ook het schildklierhormoon T0 T1 en T2 aanwezig.
Die zit er niet voor niets in, en zou wel eens een heel belangrijke rol kunnen spelen in het wel of niet goed functioneren bij personen die afhankelijk zijn synthetisch schildklierhormoon.
Bij navraag bij artsen is hier nooit onderzoek naar gedaan.
Het zal mij niet verbazen als hier over 100 jaar pas een antwoord op komt.
Als iemand inmiddels wel weet waar de T0 T1 en de T2 een rol bij speelt, dan hoor ik dat graag.
Wens iedereen een goed 2021,
Lieve groet,
Jeannette Gondelach
Een reactie posten