Nieuwe behandelingen van de ziekte van Graves in zicht

Hyperthyreoïdie van Graves wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van antistoffen die de TSH-receptor stimuleren, wat resulteert in een ongecontroleerde afscheiding van overmatig schildklierhormoon. Conventionele behandelingen, waaronder schildklierremmers, radioactief jodium of operatie, zijn de afgelopen 70 jaar grotendeels onveranderd gebleven. Zij werken niet bij veel patiënten of zij maken een levenslange behandeling nodig met schildklierhormoon.

Laura C Lane, Tim D Cheetham, Petros Perros, Simon H S Pearce 
Endocrine Reviews, Volume 41, Issue 6, December 2020, bnaa022, https://doi.org/10.1210/endrev/bnaa022 

 De vraag naar nieuwe behandelingen, gecombineerd met meer inzicht in elementaire immunobiologie, heeft geleid tot de opkomst van nieuwe benaderingen om de hyperthyreoïdie van Graves aan te pakken. De huidige therapieën die worden onderzocht, omvatten biologische geneesmiddelen, kleine moleculen en immunomodulatie van peptiden. 

Er is een groeiende focus op TSH-receptor specifieke behandelingen, die het voordeel hebben een specifieke, gerichte aanpak uit te lokken, met als doel verstoring van het functionerende immuunsysteem te voorkomen. Deze therapieën bieden een nieuwe mogelijkheid om de inadequate behandelingen die momenteel beschikbaar zijn bij sommige Graves-patiënten te vervangen. Ook bieden zij hoop op een succesvol herstel van euthyreoïdie zonder de noodzaak van voortdurende therapie.

Verschillende van deze therapeutische opties hebben het potentieel om in de nabije toekomst in de klinische praktijk toegepast te worden. Deze recensie geeft een uitgebreide samenvatting van de recente vorderingen en verschillende ontwikkelingsstadia van de nieuwe therapeutische benaderingen voor de behandeling van Graves hyperthyreoïdie.

Belangrijke punten

  • De conventionele therapeutische opties voor de ziekte van Graves zijn de afgelopen 70 jaar niet verbeterd, ondanks een aanzienlijke onvervulde klinische behoefte en een significant gebrek aan werkzaamheid voor veel patiënten.
  • De vraag naar innovatieve therapeutische opties heeft geleid tot de opkomst van nieuwe benaderingen voor de behandeling van de hyperthyreoïdie van Graves, waaronder biologische immunomodulatie, kleine moleculen en peptide-immunomodulatie, waarvan er verschillende in de nabije toekomst een translationeel potentieel hebben naar de klinische praktijk.
  • Het aanpakken van de directe oorzaak van hyperthyreoïdie bij de ziekte van Graves met behulp van TSHR-specifieke modaliteiten, heeft een duidelijk voordeel doordat het een gerichte aanpak biedt en tegelijkertijd een verstoring van een functionerend immuunsysteem voorkomt.
  • De introductie van nieuwe therapieën kan leiden tot het herstel van een euthyreoïde toestand zonder de noodzaak van voortdurende therapie, maar het potentiële risico van immuungecompromitteerde en kostenimplicaties moet zorgvuldig worden overwogen.


Graphical Abstract

Unless provided in the caption above, the following copyright applies to the content of this slide: © The Author(s) 2020. Published by Oxford University Press on behalf of the Endocrine Society.This is an Open Access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution License (http://creativecommons.org/licenses/by/4.0/), which permits unrestricted reuse, distribution, and reproduction in any medium, provided the original work is properly cited.

Reacties