De eerste beschrijving van schildklieraandoeningen zoals ze tegenwoordig bekend zijn, was die van de ziekte van Graves door Caleb Parry in 1786. Het ontstaan van schildklieraandoeningen werd pas in 1882–86 ontdekt. Een schildklieroperatie voor hyperthyreoïdie werd voor het eerst uitgevoerd in 1880. De behandeling met schildklierremmers en radioactief jodium werden ontwikkeld in de vroege jaren 1940.
Thomas Curling beschreef voor het eerst hypothyreoïdie in 1850 en de oorzaak en geschikte behandeling werden vastgesteld na 1883. Dit artikel geeft een overzicht van de belangrijkste oriëntatiepunten in de geschiedenis van de schildklieraandoening, aangevuld met een korte bespreking van de historisch relevante wetenschappelijke aspecten van de schildklier, en de evolutie van de endocrinologie als een formele discipline.
Thyreodologie, de studie van de schildklier, wordt beschouwd als een relatief nieuw gebied van endocrinologie. Verwijzingen naar de schildklier en zijn ziekten zijn echter al te zien in de literatuur van de oude Griekse, Indiase en Egyptische geneeskunde.
Hoewel de ontdekking van de schildklier, zijn structuur, functie en ziekten is erkend door moderne wetenschappers die hun werk meestal in de 19e en 20e eeuw presenteerden, is het van belang op te merken dat veel van wat we in de 19e en 20e eeuw ontdekt werd al eeuwen geleden bekend was.
Deze beoordeling probeert de kennis van de schildklier, de functie en de ziekten zoals die de mensen in de vorige eeuwen hadden, te verklaren; en hoe deze kennis door de jaren heen is geëvolueerd om te worden wat het vandaag is.
Thomas Curling beschreef voor het eerst hypothyreoïdie in 1850 en de oorzaak en geschikte behandeling werden vastgesteld na 1883. Dit artikel geeft een overzicht van de belangrijkste oriëntatiepunten in de geschiedenis van de schildklieraandoening, aangevuld met een korte bespreking van de historisch relevante wetenschappelijke aspecten van de schildklier, en de evolutie van de endocrinologie als een formele discipline.
History of disorders of thyroid dysfunction
Thyroidology over the ages
Thyreodologie, de studie van de schildklier, wordt beschouwd als een relatief nieuw gebied van endocrinologie. Verwijzingen naar de schildklier en zijn ziekten zijn echter al te zien in de literatuur van de oude Griekse, Indiase en Egyptische geneeskunde.
Struma
is altijd een ziekte geweest van immens belang van de algemene bevolking omdat veel mensen er last van hadden. Het is een van de meest voorkomende medische problemen in oude schilderijen. Vanwege het gebrek aan bewustzijn en slechte voedingsgewoonten van de mensen in die tijd, kwamen ziekten zoals struma met jodiumgebrek veel voor. Artsen, genezers en filosofen probeerden tot de 19e eeuw keer op keer om verklaringen voor de schildklier te bedenken en een redelijke basis voor de ziekten te bieden.Hoewel de ontdekking van de schildklier, zijn structuur, functie en ziekten is erkend door moderne wetenschappers die hun werk meestal in de 19e en 20e eeuw presenteerden, is het van belang op te merken dat veel van wat we in de 19e en 20e eeuw ontdekt werd al eeuwen geleden bekend was.
Deze beoordeling probeert de kennis van de schildklier, de functie en de ziekten zoals die de mensen in de vorige eeuwen hadden, te verklaren; en hoe deze kennis door de jaren heen is geëvolueerd om te worden wat het vandaag is.
Conclusie
Hoewel de ontdekking van de schildklier en zijn ziekten grotendeels toegewezen wordt aan wetenschappers uit de 19e of 20e eeuw, mogen de bijdragen van de eerdere wetenschappers niet worden genegeerd. De belangstelling van mensen in de schildklier is altijd enorm geweest omdat deze ziekten zo vaak voorkomen. Daarom dateren de eerste verwijzingen naar de schildklier uit de 1e eeuw na Christus. Vooral de Chinese, Egyptische, Indiase, Griekse en Byzantijnse behandelingen met geneesmiddelen zijn rijk aan kennis over dit onderwerp.
Reacties
Een reactie posten