VISA- versus EUGOGO-protocol bij oogziekte van Graves

In dit rapport wordt een kritische analyse gegeven van de verschillende manieren waarop de oogziekte van Graves wordt geclassificeerd, beoordeeld en behandeld. De vereenvoudigde ‘GO activity assessment checklist’ om de activiteit van oogziekte te beoordelen wordt voorgesteld voor de routinematige klinische praktijk.
Graves Ophthalmopathy: VISA versus EUGOGO Classification, Assessment and Management
J Barrio-Barrio, AL Sabater, E Bonet-Farriol, Á Velázquez-Villoria, JC Galofré

De oogziekte van Graves ofwel Graves Oftalmopathie (GO) is een auto-immuun aandoening die de schildklier en weefsels rond de ogen aantast. De meeste GO-patiënten hebben een milde, zelflimiterende en niet-progressieve oogaandoening. Ongeveer 3-7% van de GO-patiënten heeft een ernstige vorm van de ziekte waarbij blindheid dreigt.

Classificatie, beoordeling en behandeling

Een goede behandeling kan alleen na een juiste beoordeling van zowel de ernst als de activiteit van de ziekte. Voor die beoordeling worden indelingssystemen gebruikt. De VISA- en de EUGOGO-classificatie zijn de twee meest gebruikte indelingssystemen. VISA staat voor vision (= visie), inflammation (= ontsteking), strabismus (= scheelzien) en appearance (= uiterlijk)). EUGOGO staat voor European Group of Graves Orbitopathy (EUGOGO). Andere systemen zijn NO SPECS en CAS. Op basis van VISA en EUGOGO is de vereenvoudigde ‘GO activity assessment checklist’ ontwikkeld.

Een overzicht


Conclusie

De oogziekte van Graves is een complexe inflammatoire aandoening die beter wordt beheerd door een multidisciplinair team. Vroegtijdige opsporing van gezichtsbedreigende oftalmopathie en de identificatie van risicofactoren voor ernstige uitkomsten zijn van cruciaal belang. Een juiste beoordeling van zowel de ernst als de activiteit van de ziekte vereist een adequate behandeling. VISA- en EUGOGO-indelingssystemen zijn onmisbare hulpmiddelen bij de beoordeling en behandeling van GO-patiënten. Een vereenvoudigde GO activity assessment checklist zou de artsen die betrokken zijn bij de behandeling van deze patiënten helpen bij de routinematige klinische praktijk.

Intraveneuze glucocorticoïden blijven de voorkeursbehandeling bij actieve, matige tot ernstige ziekte. Orbitale radiotherapie in combinatie met glucocorticoïden wordt beschouwd als een tweedelijnsbehandeling die bijzonder effectief is wanneer oculaire motiliteit een rol speelt. Onmiddellijke chirurgische decompressie kan nodig zijn in gevallen van dysthyroid optische neuropathie. Verscheidene rehabiliterende chirurgische ingrepen kunnen noodzakelijk zijn als de ziekte niet langer actief is. Nieuwe behandelingsmodaliteiten zoals specifieke monoklonale antilichamen, TSH-R-antagonisten en andere immunomodulerende middelen tonen een veelbelovend resultaat voor GO-patiënten.

Reacties