‘Snelle schildklier’ en sporten ... wees voorzichtig

Een schildklieraandoening kan voor beperkingen zorgen bij het beoefenen van sport. Reden genoeg om stil te staan bij aandoeningen van de schildklier, het klachtenpatroon en de relatie met sporten.

Aandoeningen van de schildklier kunnen verschillende klachten geven. Een aantal van deze klachten kunnen invloed hebben op het beoefenen van sport, zoals spierklachten, een veranderde hartslag en een verminderd inspanningsvermogen. Hierdoor moeten veel schildklierpatiënten (tijdelijk) minderen of stoppen met sporten. Na een goede instelling op medicatie is beweging weer mogelijk.

Doe rustig aan

Mensen met hyperthyroïdie krijgen van hun arts vaak (terecht) het advies om rustig aan te doen. Hun hart wordt in deze fase van hun ziekte zwaar belast en vaak hebben ze weinig kracht in arm- en beenspieren.

Acute hartdood door te snel werkende schildklier

Over schildklier, spieren en sport ...

Advies om niet op te volgen

Volgens het artikel Schildklieraandoeningen en sport zouden mensen met hyperthyreoïdie (als de schildklier te veel hormoon maakt) baat hebben bij duurtrainingen zoals hardlopen, zwemmen en fietsen.

Met enige regelmaat duikt dit onderwerp weer op met verwijzing naar genoemd artikel. Vandaar deze aandacht. Bij hyperthyreoïdie wordt het hart al extra belast, wat niet onschuldig is. Laat staan dat hardlopen in die situatie een goed idee is. Nee dus! Het wordt juist afgeraden.

In het artikel wordt een verschil verondersteld tussen spieren bij de diagnose en na behandeling van hypo- of hyperthyreoïdie. Hyperthyreoïdie zou minder ingrijpend zijn door een kortere ziekteduur en een snellere instelling op medicatie (= schildklierremmers).

De behandeling van hyperthyreoïdie wordt hiermee onderschat. Bij veel patiënten met hyperthyreoïdie is die behandeling met schildklierremmers immers tijdelijk en onvoldoende. Daarna volgt een definitieve behandeling met meestal radioactief jodium of een operatie waarna de schildklier van de patiënt weinig tot geen schildklierhormoon meer maakt. Gevolg is: dezelfde behandeling met schildklierhormoon en dezelfde spierklachten als iemand met een andere oorzaak van hypothyreoïdie.