Klachten aandoening schildklier zijn vaak aspecifiek

Veel klachten van hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie komen voor bij andere aandoeningen. Maar ook komen klachten van hypothyreoïdie vaak voor bij hyperthyreoïdie en vice versa. Dit maakt het moeilijk een diagnose te stellen op basis van de klachten. Als meer klachten aanwezig zijn, is er wellicht sprake van een schildklieraandoening. Bloedonderzoek geeft aan of de schildklier de oorzaak is van deze klachten.

Huisartsenrichtlijn

In de NHG-Standaard schildklieraandoeningen (huisartsenrichtlijn) staat dat vrijwel alle patiënten met een klinische schildklierfunctiestoornis een aantal klachten en symptomen hebben die kunnen passen bij een hypothyreoïdie dan wel een hyperthyreoïdie. Onderzoek is gericht op verheldering van de gepresenteerde klachten.

• Een uitgesproken beeld met klassieke symptomen is in de praktijk zeldzaam. De patiënt heeft meestal aspecifieke klachten en symptomen.
• De voorspellende waarde van klachten die gepaard kunnen gaan met schildklierfunctiestoornissen is laag. Dit geldt zowel voor afzonderlijke klachten als voor combinaties van klachten. 
• Een uitzondering hierop vormt oftalmopathie: deze oogziekte gaat bijna altijd samen met de ziekte van Graves; soms met de ziekte van Hashimoto.

Huisartsen (en patiënten) herkennen de vage klachten vaak niet. Een patiënt komt de ene keer naar de praktijk met een klacht en een maand later met een andere klacht. Een tip is om al je klachten op te schrijven, al heb je het idee dat die klachten onderling niets met elkaar te maken hebben. Belangrijk is dat een arts de klachten niet geïsoleerd van elkaar beschouwt, maar dat hij onderzoekt of er een relatie bestaat tussen de klachten. Lastig is dat klachten en symptomen van hypothyreoïdie zelfs kunnen lijken op die van hyperthyreoïdie.