Kitty, Iris en Kim vertellen over schildklier, opleiding en werk

Kitty

Ik ben twee jaar geleden geopereerd aan een goedaardige zwelling van de schildklier, de gehele schildklier is verwijderd en vanaf dat moment begon de zoektocht naar het instellen van de medicijnen. In dat jaar ben ik ook begonnen met een thuisstudie tot doktersassistente, het voordeel hiervan was dat ik op eigen tempo kon bepalen hoe ik ging studeren. Nu twee jaar later ben ik gestart met stage lopen, voor 20 uur bij een huisarts.

Echter nog in de proeftijd bleek dat ik weer klachten kreeg van moeheid, depressiviteit en andere klachten verwant aan de schildklierwerking. Ik heb dit bespreekbaar gemaakt naar mijn werkgever toe en hij heeft toegezegd dat ik de capaciteit en intentie heb om een goede doktersassistente te worden en dat ik de strijd met mijn schild(KLIER) niet alleen voer.

Kortom mijn advies voor iemand die ook wil studeren maar waarbij de reguliere uren veel te veel zijn, volg een thuisstudie en deel zelf je tijd in, en blijf in gesprek met je werkgever. Onbegrip komt meestal voort uit het niet weten wat het in kan houden voor iemand en het niet hebben van inlevingsvermogen. Zoek de oplossing dus niet altijd bij je zelf maar ook bij de andere partij.

***

Iris

Ik vind het best lastig om met de symptomen om te gaan die bij de afwijking van de schildklier horen. Tot voor kort vermeed ik drukke plekken omdat ik hier heel moe van werd. Ik ben toen overgestapt van een voltijdopleiding naar een deeltijdopleiding, dit heeft me goed gedaan. Ik ga sinds september bijna elke lesdag naar school. Alleen als ik het echt niet vol kan houden die dag, blijf ik thuis.

Ook haal ik heel veel energie uit de kinderen in de klas op mijn stage. Zelfs de jongsten kunnen beter met je omgaan dan volwassenen die gewoon zeggen als je een pilletje neemt moet je gewoon mee kunnen doen met de maatschappij. Toch kost het mij nog heel veel energie en heb ik dus geen tijd om ook nog leuke dingen te gaan doen. Werken naast mijn opleiding hou ik niet vol en dit vind ik dan ook heel erg jammer.

Geestelijk ben ik zo stabiel als mijn schildklier en ik merk de verschillen heel erg goed. Gelukkig begrijpen ze het bij mij thuis want ik heb meer familieleden met dezelfde klachten. Ik kan ’s avonds niet slapen, maar als ik slaap dan word ik niet wakker tot iemand mij wakker maakt. Soms slaap ik wel 12 uur lang. Ik weet dat dit niet gezond is maar zonder de slaap red ik het helemaal niet. Ondanks alle klachten die ik nu heb opgesomd en het is nog lang niet alles, heb ik een leuk leven dankzij mijn vriendin/familie en de twee dagen in de week dat ik een paar uurtjes naar school ga. Want ik heb gemerkt dat als je alleen maar thuis zit, je er niet vrolijker van wordt.

***

Kim

Vanaf ongeveer 12-jarige leeftijd heb ik altijd pijn gehad. Echt alle spieren in mijn lijf doen pijn, en dan die verschrikkelijke vermoeidheid. Ik kon niet eens mijn school bijhouden. Volgens de huisarts kwam het van de puberteit, niet veel later was het ineens psychisch. Ook mijn ouders vonden dat ik me aanstelde, want de dokter zei immers dat er niks aan de hand was ...

Ik ben nu 28 jaar, heb twee kinderen en de derde is op komst. Ongeveer drie jaar geleden kon ik niet meer, het werd me te veel en die stomme dokters geloofden me toch niet. Mijn vriend drong er op aan om onze nieuwe huisarts te bezoeken. Dus ik doe daar weer mijn verhaal. Hij vond het allemaal maar vreemd: zo jong en dan eigenlijk niet van je gezin kunnen genieten omdat je de hele dag slaapt, en als je wakker bent heb je pijn.

Na heeeel veeeel onderzoeken hebben ze allerlei afwijkingen gevonden waaronder dus hashimoto. Ik gebruik nu sinds ik zwanger ben thyrax, maar kan nog lang niet wat ik zou willen. En nu het grootste probleem!!! Ik heb een goed figuur dus aan de buitenkant ziet het er best goed uit!! Helaas geldt dit niet voor de binnenkant en vindt dus iedereen dat er niks is. Ook het UWV neemt het niet serieus. Is er iemand die weet hoe ik het UWV er van kan overtuigen dat hashimoto wel degelijk invloed heeft op je leven? En dat het helemaal niet zo makkelijk is, medicijnen geven verlichting maar bij inspanning ben ik nog niks waard!! Ik vind het fijn als iemand me helpen kan.






Reacties