Alleen levothyroxine is niet voor iedereen optimaal

De meeste patiënten met hypothyreoïdie slikken alleen levothyroxine. Dat is de standaardbehandeling. Verondersteld wordt dat de omzetting van T4 in T3 zorgt voor voldoende schildklierhormoon in alle weefsels. Er zijn echter indirecte bewijzen dat dit niet het geval is in alle patiënten.

Dit artikel verscheen in PLOS | One, een vrij toegankelijk tijdschrift op internet. Via de link kom je bij het volledige artikel. Hieronder vind je een samenvatting.

Levothyroxine monotherapy cannot guarantee euthyroidism in all athyreotic patients
D Gullo, A Latina, F Frasca, R Le Moli, G Pellegriti, R Vigneri

Doel, aanpak, locatie, patiënten en bloedonderzoek

Doel: bij een grote reeks patiënten zonder schildklier beoordeelden de onderzoekers of levothyroxine monotherapie het niveau van schildklierhormonen en schildklier-hypofyse terugkoppeling kan normaliseren. Aanpak: retrospectieve studie. Locatie: academisch ziekenhuis. Patiënten: 1.811 patiënten zonder schildklier met normale TSH-waarden en levothyroxine monotherapie en een controlegroep met 3.875 mensen met euthyreoïdie (= waarden die passen bij de werking van een gezonde schildklier). Bloedonderzoek: TSH-, FT4- en FT3-concentraties gemeten met immunoassays.

Bloedonderzoek - TSH, FT4 en FT3

Resultaten

De met levothyroxine behandelde patiënten hadden beduidend hogere FT4-waarden en lagere FT3-waarden dan mensen in de controlegroep. Van hen had 15,2% een lagere FT3-waarde en 7,2% had een hogere FT4-waarde in vergelijking met de mensen in de controlegroep. Een breed scala aan FT3/FT4-verhoudingen liet grote verschillen zien in de omzetting van T4 naar T3 per individu. De samenhang tussen schildklierhormoon- en TSH-waarden geeft aan dat bij met levothyroxine behandelde patiënten sprake is van een abnormale terugkoppeling.

Dejodering: omzetting van T4 in T3 ...

Conclusies

Bij patiënten zonder schildklier die levothyroxine slikken, varieert de omzetting van T4 in T3 enorm. Meer dan 20% van deze patiënten hebben, ondanks een normale TSH-waarde, FT4- en FT3-waarden die buiten de referentiewaarden vallen. Dit betekent dat de perifere dejodering (ofwel omzetting van T4 in T3 in de weefsels) niet kan zorgen voor compensatie van de afwezige afscheiding van T3 door de schildklier. Langetermijneffecten voor weefsels die blootgesteld zijn aan deze abnormale T3/T4-verhouding, zijn onbekend. Wel suggereert de TSH-waarde dat deze situatie een abnormale reactie van de hypofyse veroorzaakt. Voor sommige patiënten met hypothyreoïdie die alleen levothyroxine slikken, is een behandeling noodzakelijk die meer overeenkomt met de werking van een gezonde schildklier.